(روھڙي جا ڌرمشالا)
ورھانڱي کان اڳ روھڙي شهر جي آباديءَ ۾ ھندو اڪثرت ۾ ھئا ان سان گڏ ڪاروبار ۽ مالي وسائل ۾ بہ ڀڙ ھئا مسلمانن جي مقابلي ۾ تعليم جي ميدان ۾ اڳتي فلاحي ڪمن ۾ بہ اڳڀرا ھئا خاص ڪري پنهنجي ڌرمي برادري اندر.
روھڙي شهر اندر مسافرن لاءِ قديم زماني کان تسر جي ڪپڙي جي وڏي مارڪيٽ ھئڻ سبب گهڻيون ڪاروان سراه ھيون جتي ڏيهي ۽ پرڏيهي ڪاروباري اچي ترسندا ھئا وري جڏھن ڪلهوڙا دور ۾ روھڙي اندر پنجاب ۽ ٻين علائقن کان ھندو برادري جي آبادڪاري وڌي تہ ھنن اتي پنهنجي ڌرمي مسافرن لاءِ ڌرمشالا تعمير ڪرايا جتي ھندن کان علاوه ٻيا ماڻھون بہ ترسي سگهندا ھئا.
1947ع ھندن جي لڏپلاڻ بعد انهن تي قبضا ٿي ويا يا ڪليمن ۾ ھندستان کان آيل ماڻھن کي الاٽ ٿيا. جن جا ھي نالا آھن.
1.منڊو کبر محلي ۾ ڀائي ڇتري مل پرڀداس ڌرمشالا.
2.روھڙي ريلوي اسٽيشن ڀرسان ڀائي گنگارام ڌرمشالا جنهن ڀرسان دربار بہ ھئي.
3.شاھي بزار جي اتر طرف ڀائي رگهومل جو ڌرمشالا.
5.مارڪيٽ ڀرسان وڌڻ سنگهہ جو ڌرمشالا.
6. روھڙي جو سڀ کان وڏو ۽ تاريخي سيٺ ويڙھو مل ديارام جوتواڻي ڌرمشالا جتي وڏا وڏا سياسي ۽ ڌرمي ليڊر خطاب ۽ ليڪچر ڏئي ويا جن ۾ مهاتما گانڌي، تلڪ مهراج، سباش چندر بوس، پنڊت جواھر لعل نهرو، مولانا آزاد ۽ ٻيا ڪيئي ليڪچر ڏيڻ آيا جتي کين ھزارن روپين جون ڳوٿريون ڀيٽا طور روھڙي واسين ڏنيون
ھي ڌرمشالا 1965ع تائين سندن مالڪن جي موجودگي تائين اصل حالت ۾ رھيو ان بعد ھن جي وڏي حصي تي ماڻھون قبضو ڪري ڪمرشل دڪان ۽ رھائشي جايون جوڙائي ويٺا آھن ان ڌرمشالا اندر اداسين جي دربار بہ آھي جيڪا اڄ تائين قائم آھي.
امداد حسين شاه
ڪوٽ مير يعقوب علي شاه روھڙي.
Comments
Post a Comment