سوامي خوشيرام

 (سوامي خوشيرام)

بابا خوشيرام مندر بندر روڊ روھڙي

گذريل جمعي تي محترم شنڪر تلريجا ميسنجر تي ميسيج ڪيو تہ بابا خوشيرام  مندر جي تاريخ بابت ڪجهہ ڄاڻ ڏيو ان ڏس ۾ اڄ وقت مليو تہ ڪجهہ معلومات جيڪا مون وٽ آھي اھا ھتي ڏيان ٿو.

قريب 500 ورھيہ اڳ روھڙي جي اولهہ طرف جهنگ ھو سنڌو نديءَ جو دريا لڳو لڳ وھندو ھو بابا گرونانڪ جي رحلت  بعد سندس وڏو پٽ بابا سري چند اداسي

(بابا سري چند بن بابا گرونانڪ سندس والده جو نالو سلکهڻي ھو.

 پاڻ سنياسي سادھوئن جي فرقي اداسي جو باني ھو سندس جنم 8 سيپٽمبر 1494ع سلطان پور لوڌي جي مقام تي ٿيو جيڪو ھندستاني پنجاب جي ضلع ڪپور ٿلھہ ۾ آھي سندس رحلت 134 سالن جي عمر ۾ 

 13 جنوري 1629ع ڪرتپور ھندستان ۾ ٿي)

پنهنجي پوئلڳن سميت ھنگلاج ديوي جي درشن لاءِ پنجاب مان نڪري روھڙي مان اچي گذريا ساڻس گڏ ھڪ شش بابا المست مهاتما بہ ساڻ ھو ھن کي روھڙي جو اولهہ پاسو ايترو وڻيو جو  اتي وڻ ھيٺان دوڻي جڳائي رھي پيو پاڻ مهاتما رند فقير ھو اٺئي پهر ھڪ اَلک جوتي پرش جي ڌيان ۾ گذاريندا ھوا ڪنچن ۽ ڪامني جي پريت کان پري ھوا انهن ڏينهن ۾ بکر  سرڪار جي قلعي ۾ ڪو  حاڪم رھندو ھو جنهن کي 60 سالن جي عمر تائين اولاد ڪون ٿي جنهن ڪري اداس رھندو ھو پاڻ ھن فقير ڏانهن رجوع ٿيا ۽ اچڻ لڳا ڪيترن  ڏينهن بعد فقير  کيس دعا ڪئي تہ ڌڻي تعاليٰ اوھان کي پٽ ڏيندو 12 مهينن بعد حاڪم کي پٽ پئدا ٿيو حاڪم ڪاغذ تي مهر ھئي جاگير جو پروانو بابا المست وٽ کڻي آيو پر ھن اھو وٺڻ کان انڪار ڪيو بادشاه وري آڇ ڪئي تنهن تي بابا چيو عيوضو ٿا ڏيو تہ وچن واپس وٺنداسي اھي لفظ ٻڌي بادشاه خاموشي اختيار ڪئي پوءِ درشن لاءِ ڪڏھن ڪڏھن ايندو ھو.

سوامي خوشي رام نائين پڙھي ۾ ھنن مهاتمائن جي اولاد مان آھن انهن جا نالا ھن طرح آھن.

1.بابا نولداس

2.بابا ٽهلداس

3.بابا نارائڻداس

4.بابا ھرڪشنداس

5.بابا ديالداس

6.بابا ميولداس

7.بابا مڪترام

8.بابا خوشيرام

بابا خوشيرام ھڪ ڪچي جهوپڙي ۾ اتيئي رھندا ھئا سندس نالو ڪينئن پرسد ٿيو سو ھن طرح آھي

ھڪڙي رات چور سندس جاءِ تي آيا ڇاڪاڻ جو ڏينهن جو سندس جاءِ تي ڪافي عقيدتمند ايندا ھئا تہ چورن سمجهو تہ فقير وٽ ڪافي مال ڏئي ويندا ھوندا پر ڇا ڏسن تہ فقير جي شرير جا انگ الگ الگ پيا آھن يعني ٻاھون سر ٽنگون ڌڙ کان الڳ ھو ھي لڪاءُ ڏسي دھلجي ويا ۽ وٺي ڀڳا ۽ ھو اھڙي طرح ٻہ ٽي راتيون ايندا رھيا پر ساڳي حالت ڏٺي وري ڏينهن جو کيس زنده سلامت ڏٺائون  چورن سندس ان ڪرامت کي ڄاڻي پرسڌ ڪئي

بابا خوشيرام توڪل ۽ سچ تي تڪيہ جا صاحب ھئا اَن جي اچي ويندو ھون تہ کائيندا ھئا نہ تہ ڪند مول ڦل کائي اڀياس ۾ گذاريندا ھئا

بابا خوشيرام پنهنجي بيٺڪ سنگرار (بڪار جاگير) ڀرسان ھڪ ڳوٺ ۾ بہ ڪئي اتي سيد اخلاص علي شاه (سيد نور علي شاه ”نور“ جن جو وڏو ڏاڏو)  درويش  سان گهاٽو رستو دوستي جو ٿي پيو اتي بڪار جي سيدن کي بہ ڪيتريون ڪرامتون ڏسڻ ۾ آيون ۽ سندن فقير سان گهڻو پريم ھو ۽ اتي رھندڙ ماڻھون بہ سندس يوگڪ ڪريائون ڏسي مهما ڪرڻ لڳا ھڪ استان اتي بہ بابا خوشيرام جو آھي سيد اخلاص علي شاه جو پوٽو سيد ڇٽل شاه بابا پورنداس وٽ ايندو ھو ۽ ساڻن پريم رکندو ھو 

ڪان پور ھندستان ۾ روھڙي مان لڏي ويندڙ ڀائي ڏيئو مل ريجهومل سچديو جو سڄو ڪٽنب بابا خوشيرام جو عقيدت مند آھي شري ديارام ڏيئو مل ھڪ رات بابا خوشيرام جو ڌيان ڌري آرتي رات جو ڪري آرامي ٿيو تہ  رات جو خواب ۾ بابا آيو ۽ چيائين بچا اٿ تنهنجي دڪان جو تالو چور ڀڃين ٿا ھو ننڊ مان بيدار ٿي دڪان تي آيو جيڪو سندس جاءِ جي سامهو ھو تہ کيس  ڏسي ڀڄي ويا ۽ وڃي ڏٺو تہ تالو ڀڳل ھو.

بابا خوشيرام کان پوءِ بابا ٽاڪرداس گادي تي ويٺو ۽ ھنن جي ڏينهن ۾ موجوده  اسٿان مندر  پڪو ٺھيو ھو بہ اداسي ۽ اتم سنتشٽ ھوا.

ڀائي تيرٿداس جنهن جي دربار حجام خاني ۾ آھي سو بابا خوشيرام صاحب جو صدقي شش ھو. ڪجهہ سال اڳ منهنجو ڪلاس فيلو ليلو مل ھن مندر جو سنڀاليندڙ ھو.

امداد حسين شاه 

ڪوٽ مير يعقوب علي شاه روھڙي